Reisverslag van Rixt en Gerda:
‘Het maakte allemaal een diepe indruk op ons.’
Op 17 september 2019 vlogen wij – Gerda en Rixt, nichtjes van elkaar – via Nairobi naar Livingstone, de eerste bestemming van onze reis naar Zambia. Het doel van onze reis was een bezoek brengen aan Namoomba en Bbakasa, de twee dorpjes die door ProjectsNow geadopteerd zijn en waar ze twee scholen, een kliniek en nog veel meer hebben gebouwd. Steffan, de echtgenoot van Rixt, is geboren en gedeeltelijk opgegroeid in Zambia en nu zou Rixt zijn geboorteland ook eindelijk eens bezoeken. Nu wij toch het plan hadden opgevat om naar Zambia te gaan, wilden we ook graag andere plekken bezoeken. Dit was mogelijk door de hulp van Andy Anderson, die al bijna zijn hele leven in Zambia woont. In Livingstone logeerden we in een van zijn lodges, Maramba. Vanuit Maramba bezochten we de Victoria Falls, dronken en aten in het Livingstone Hotel en deden een riviersafari.
Onze volgende bestemming was Mfuwe. In Mfuwe verbleven we in Flatdogs Camp. Een super de luxe lodge van waaruit we drie dagen en avonden lang safaritochten maakten. Geweldig.
Vanuit Mfuwe vlogen we naar Lusaka, waar Andy ons opwachtte op het vliegveld. Na een hele gezellige avond in zijn huis, reden we de volgende dag naar Tamarind, Andy’s lodge niet ver van Namoomba en Bbkasa. We bezochten de kleuterschool, de basisschool en de kliniek. Het maakte allemaal een diepe indruk op ons. Op de scholen werden we heel hartelijk ontvangen. De kinderen op de basisschool deelden hun gekookte mais (hun dagelijkse lunch) met ons. Het kleine beetje eten dat ze hebben willen ze met ons delen. Het hoofd van de school gaf ons een uitgebreide rondleiding in de gebouwen en over het terrein. We werden voorgesteld aan de ouders van de kinderen voor wie toevallig op dat moment een bijeenkomst bij de school werd gehouden. Ook in de kliniek werden we hartelijk ontvangen en werd ons uitgelegd welke hulp er geboden wordt aan de lokale bevolking (bijvoorbeeld voorlichting over voorbehoedsmiddelen). De bevolking is enorm dankbaar voor de kliniek, voorheen moesten patiënten twee uur lang achterop een fiets vervoerd worden naar de dichtstbijzijnde arts. Ons viel vooral op hoe groot het verschil is met onze westerse medische zorg, en met hoe weinig deze mensen al blij zijn. Ook bij de school werd ons duidelijk dat er grote problemen zijn in de dorpjes. Er is nog maar een werkende waterput en ook die dreigt op te drogen. Wat er dan moet gebeuren? Ze weten het niet. Andy probeert uit alle macht om hulp van de overheid te krijgen, maar krijgt tot nu toe nul op het rekest.
Na drie dagen rijden we, beduusd van alle indrukken, terug naar Lusaka om nog een laatste avond met Andy en zijn familie door te brengen. Wat een land, wat hebben we het geweldig gehad. En wat moet er hier nog veel gebeuren om de ontzettend vriendelijke mensen van dit land een beter leven te geven en hoop op een goede toekomst. We zijn zo trots op wat ProjectsNow hier heeft bereikt en hopen dat er nog heel veel projecten uitgevoerd zullen worden die bijdragen aan de opbouw van dit indrukwekkende land.